امام حسن مجتبی علیه السلام چون تصمیم به صلح با معاویه گرفت، خطبه ای خواند و در آن
پس از حمد و ثنای الهی و شهادت به نبوت جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :
این امت از جدم شنیدند که می فرمود : هیچ امتی کار خود را به کسی که داناتر از او در میان آن ها
وجود دارد ، نمی سپارد ، مگر آنکه همواره عقبگرد کرده و عقب می مانند. تا آنکه پشیمان شده و به سراغ
همان شخص داناتری که رهایش کرده بودند بروند.
